Εννιά μήνες κάνει το «παγώνι»

Είμαι πολύ θυμωμένος με τον Καραμανλή.

Πολύ όμως. Για πολλά πράγματα. Από το ότι έχει μούτρα και βγαίνει σε κόσμο- αντί να κρύβεται σπίτι του για το κακό που προξένησε στη χώρα- μέχρι την απίστευτη αταραξία που επιδεικνύει όταν εγκαλείται να απολογηθεί για όσα καταστροφικά επέφερε στον τόπο. Την Τετάρτη με θύμωσε ακόμη πιο πολύ. Εννιά μήνες τώρα κάνει το «παγώνι» και δεν λέει κουβέντα για την περίοδο της διακυβέρνησής του. Δεν λέει λέξη για το πώς κατόρθωσε- γιατί περί κατορθώματος πρόκειται- να μας οδηγήσει στον πάτο του βαρελιού μέσα σε 5, χρόνια. Είναι της άποψης πως ό,τι πει θα χρησιμοποιηθεί εναντίον του, όπως λένε οι μπάτσοι στην Αμερική όταν συλλαμβάνουν κάποιo, ή μήπως παριστάνει τον σιωπηλό Κιγκινάτο και περιμένει, όπως λένε- άκου τώρα σχεδιασμό ο άνθρωποςνα αποτύχει ο Γιώργος και δεδομένης της αδυναμίας του Σαμαρά, να τον παρακαλέσουμε γονυπετείς να μας κυβερνήσει ξανά (να το ξορκίσω το κακό τώρα ή να το αφήσω για μετά...;). Αδυνατώ να το εξηγήσω. Η ουσία είναι πως την Τετάρτη έβαλε εκείνον τον Αντώναρο να κάνει μια δήλωση στήριξης προς τον Γιάννη Αγγέλου (πράγμα που το θεωρώ θεμιτό), αλλά μέσα στη δήλωση αυτή δεν κρατήθηκε και άφησε να ξεχειλίσει ο αντιπασοκισμός του. Η επιβολή, είπε, των περιοριστικών όρων στον Αγγέλου έγινε για αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης «ειδικά τώρα (προσέξτε με, παρακαλώ) που γιγαντώνεται η δικαιολογημένη αντίδραση των πολιτών στην αδιέξοδη οικονομική πολιτική της κυβέρνησης»! Μα καλά, δεν ντρέπεται καθόλου; Μιλάει αυτός για «αδιέξοδη οικονομική πολιτική», που μαζί με τον Αλογοσκούφη μάς οδήγησαν στον γκρεμό; Ελεος...